Test ze znajomości lektury

Kopciuszek Charles Perrault

Streszczenie

Żyła sobie pewna dziewczynka, która miała tylko ojca, gdyż jej mama przedwcześnie umarła. Na łożu śmierci poprosiła córeczkę, by była dla wszystkich dobra, uczynna i grzeczna. Wkrótce ojciec dziewczynki ożenił się po raz drugi.

Jego nowa żona miała dwie córki i była złą kobietą. Przyrodnie siostry wykorzystywały Kopciuszka i wyręczały się nią przy wielu domowych obowiązkach. Kopciuszek każdego dnia musiał ciężko pracować – na głowie dziewczynki było pranie, sprzątanie, gotowanie. Nie znajdowała więc ani chwili wytchnienia. Córki macochy uważały Kopciuszka za kogoś gorszego. Ich zdaniem wykonywanie tych czynności było zwyczajną powinnością i obowiązkiem dziewczyny, dzięki któremu mogła ona odpracować to, że ma dach nad głową i jedzenie. Złe i okrutne siostry zabrały też Kopciuszkowi wszystkie jego rzeczy i ubrania – cały czas pokazywały dziewczynie swoją wyższość i na każdym kroku jej dokuczały, poniżały ją i wyśmiewały. Traktowały ją jak pomoc domową – kiedy same zajęte były strojeniem się przed lustrem, ona musiała za nie wszystko robić. Utrudzona i zmordowana, nie miała czasu, by zająć się sobą i swoim wyglądem. Jej naturalne piękno było ukryte pod warstwą kurzu i sadzy. Stąd przyjęło się nazywać ją „Kopciuszkiem”.

Któregoś dnia ogłoszono bal, na którym książę miał poznać swoją przyszłą żonę i Kopciuszek również chciał iść, ale surowa macocha pozwoliła jej pójść dopiero, gdy oddzieli wszystkie ziarnka maku od ziaren soczewicy. Gdy z pomocą ptaków dziewczyna wykonała powierzone zadanie, kolejną przeszkodą do pójścia na bal okazał się brak odpowiedniego stroju. Z pomocą Kopciuszkowi przybyła wtedy matka chrzestna, która podarowała jej śliczną suknię, a z dyni wyczarowała złoconą karocę. Uszczęśliwiona dziewczyna mogła wybrać się na bal, pamiętając jednak, że ma wrócić przed północą, gdyż o tej godzinie czar miał prysnąć i na powrót miała stać się zwykłym Kopciuszkiem.

Gdy Kopciuszek znalazł się wreszcie na balu, został poproszony do tańca przez samego księcia. Oczarowany urodą dziewczyny, w ogóle nie zwracał uwagi na inne panny. Przez cały bal tańczył tylko z Kopciuszkiem. Dziewczyna była tak szczęśliwa, że straciła rachubę czasu i nie zauważyła, że zegar wybił właśnie 12.00. Pospiesznie uciekła więc z pałacu, gubiąc po drodze pantofelek. Książę odnalazł go i nazajutrz postanowił oddać właścicielce.

Okazało się jednak, że pantofelek nie pasował na żadną z panien, które kolejno go przymierzały. Gdy książę dotarł do domu macochy, jej córki natychmiast chciały wcisnąć na stopę pantofelek, jednak okazał się on na nie za mały. Wtem książę zobaczył w kącie Kopciuszka i poprosił go, aby i on przymierzył pantofelek. Ten okazał się leżeć na niej idealnie. Widzą to, macocha i jej córki bardzo się zezłościły, a książę zabrał Kopciuszka do siebie.

W niedługim czasie wzięli ślub i żyli jeszcze długo i szczęśliwie.