 
Październik to czas, w którym zwracamy szczególną uwagę na temat ADHD – nie po to, by szukać „problemu”, ale by zrozumieć różnorodność ludzkich umysłów.
To doskonała okazja, by mówić o ADHD z szacunkiem, empatią i zgodnie z aktualną wiedzą – nie jako o „niegrzecznym zachowaniu” czy „braku dyscypliny”, lecz jako o innym sposobie funkcjonowania mózgu.
Przez wiele lat ADHD bywało mylnie postrzegane jedynie przez pryzmat trudności wychowawczych. Tymczasem osoby z ADHD na co dzień zmagają się z realnymi wyzwaniami, takimi jak:
– ciągłe napięcie i zmęczenie wynikające z pracy mózgu na „pełnych obrotach”,
– lęk przed popełnieniem błędu, zapomnieniem lub spóźnieniem,
– poczucie niezrozumienia i odrzucenia, gdy słyszą, że są „leniwe” lub „niezorganizowane”,
– trudności w koncentracji, utrzymaniu relacji i funkcjonowaniu w świecie pełnym bodźców.
Z perspektywy neuroróżnorodności ADHD nie jest wadą, lecz jednym z wielu naturalnych sposobów funkcjonowania ludzkiego mózgu.
Osoby z ADHD często charakteryzują się ogromną kreatywnością, energią, wrażliwością i nieszablonowym myśleniem – potrzebują jednak wsparcia i zrozumienia, a nie ciągłej krytyki.
Rozmawianie o ADHD z empatią i oparte na faktach pomaga budować świat bardziej przyjazny i bezpieczny – taki, w którym każdy może rozwijać się w swoim tempie i zgodnie ze swoimi możliwościami.
Październikowy Miesiąc Świadomości ADHD przypomina nam, że ADHD to nie brak wychowania czy lenistwo – to inny sposób działania układu nerwowego, który niesie zarówno wyzwania, jak i wyjątkowe talenty.
Zrozumienie, cierpliwość i życzliwość potrafią zmienić naprawdę wiele.


 
  
  
 